Vaarwel patje…
Maandag 30 maart verloren we een Voordenker. Een vriend. Een topprofessional. Een deel van ons Gijbels DNA… Patrick Winters (“Patje” of “Winterke”) was 32 jaar deel van onze familie en was vast van plan er nog minstens 10 jaren bij te doen. Tot een dramatisch fietsongeval er anders over besliste. Patrick een loyale medewerker noemen was een understatement. Hij ademde ons bedrijf uit en als je niet beter wist, dan dacht je dat het zijn bedrijf was. Want alles moest in orde zijn, zodat onze ploegen ’s avonds al het bestelde materiaal netjes voorbereid konden inladen. Zelfs als er eens te laat besteld werd ging hij tot het uiterste. Maar kreeg je ook de eerlijke feedback dat dit niet de afspraak was. Rechttoe, rechtaan.
Patje, je broer Nand, je familie, je (fiets en voetbal)vrienden, jouw grote vriend Raf, jouw collega’s-vrienden in het magazijn en ons bedrijf…. wat gaan wij je missen.
Maar jou vergeten? Nooit. Je zit in ons DNA, en daar blijf je zitten.
Rust zacht lieve collega, lieve vriend. Vaar wel Patrick.
Vanwege al jouw collega’s.
Vrijdag 3 april werd het om 11u stil. Heel stil. In ons hart, in ons bedrijf. Al jouw collega’s waren tegelijk bij jou. In jouw vertrouwde warme magazijn, op al onze werven in gans België, in onze ateliers in Opglabbeek en Ellikom, in onze kantoren in Opglabbeek, Gent en Nijvel, in de huiskamers waar onze thuiswerkers vandaag aan de slag zijn, overal was het muisstil. We konden je voelen toen we de tekst van jouw collega’s voorlazen en nadien tijdens ons stiltemoment. Jij wist het al hé Patrick, in ons bedrijf is er ruimte voor tranen. Het bleef vandaag niet droog, maar het daverend applaus na ons stiltemoment toonde onze dankbaarheid dat we jou meer dan 32 jaar bij ons mochten hebben. Kijk gerust mee naar deze video vol foto’s van de herdenkingsmomenten van je collega’s. Ze zijn van ons allemaal, voor jou.
Tijdens het afscheid werd er een tekst voorgelezen die uit het hart van zijn dierbare collega’s van het magazijn geschreven is:
Patrick,
Op dit moment zitten of staan wij, al jouw collega’s, door omstandigheden verplicht verspreid over de werven, het magazijn, de werkhallen, het atrium, de kantoren, in woonkamers of werkruimtes thuis, verspreid over heel het land…
Je zou het niet geloven Patrick, maar nooit leek onze firma zo sterk op het magazijn als vandaag!
Wie ons magazijn binnenkomt en over de schouders van je collega’s het magazijn in tuurt die ziet garnizoenen aan bouwmateriaal, als rantsoenen voor onze niet te stillen bouwhonger.
Siliconenkokers die dezelfde kleur hebben worden netjes rij aan rij geplaatst.
Bouten en moeren met dezelfde maatjes worden met een “rondel” trouw aan elkaar gekoppeld.
Schroeven die veinzen vijzen te zijn worden terug in het gareel geschroefd.
Alles heeft zijn plaats en krijgt er zijn ruimte!
Het magazijn is als één grote Meccano doos.
Kleine deeltjes worden uiteindelijk deel van één groter geheel.
Patrick, zo staan wij vandaag ook hier. Zij aan zij, als één grote WIJ, staan we op de plaats waar we ons thuis voelen in ons bedrijf of waar we vandaag door de omstandigheden moeten werken. Als één lange ketting waar vandaag één schakel uit weggenomen is.
Patrick, als er een schakel in de ketting wegvalt hapert de mechaniek. Dat weet jij als geen ander. De laatste dagen haperde het heel erg vaak bij ons. Er ontstond een gat. In ons magazijn, in ons bedrijf, in ons hart, overal ontstond een gat.
Het gaat ons moeite en tranen, kosten om dat weg te werken. Maar wij beloven je dat we er snel mee beginnen. En dat we de mooie herinneringen, de straffe verhalen waar je een rol in speelde, gaan gebruiken om jou in onze harten en geesten voor altijd een plek te geven. Voor ons zal je steeds dat belangrijk stuk van de ketting blijven!
Patje, Winterke, Patrick,
Jouw collega’s uit het magazijn Bert, Stef, Geert, Rudi, Jos en Rik, nodigen iedereen uit om op veilige afstand van elkaar samen drie minuten stil te zijn. En in die stilte, bij jouw foto en een kaars, afscheid van jou te nemen.
En na die drie minuten met een dik applaus te eindigen. Als dank voor al die jaren samen met ons.
In Memoriam , Patrick Winters
3 april 2020.
Op Spotify maakten we een playlist: https://spoti.fi/3dP5lFv. Met muziek die jij mee kon brullen in het magazijn. Maar ook met nummers die ons aan jou doen denken. En sommige die ons even stil laten worden. Als we de volgende dagen, weken, maanden of jaren terug kort bij jou willen zijn, dan zetten we deze playlist op. En horen we je Zoutelande of Mia weer meezingen. Het beeld van die gedreven, lachende, minutieus werkende collega zal er ook dan weer zijn.
Patje, bedankt voor die mooie rit samen en zoals ze ook in bij jouw favoriete voetbalclub zingen: You’ll Never Walk Alone.
Rust zacht lieve collega, lieve vriend. Vaar wel Patrick.
