WAAR CREATIVITEIT EN PRECISIEWERK PERFECT SAMENVALLEN
Romy Schmitter, een naam die aan Cannes en Hollywood doet denken. Overdag projectvoorbereider, in haar vrije tijd schilderes. Een straffe combinatie. Lees hier hoe Romy creativiteit omzet in technische perfectie…
Lees haar verhaal
3D tekenen maakt het voordenken veel makkelijker, je ziet beter en sneller waar er conflicten zijn
Romy Schmitter, een prachtige naam die aan Cannes en Hollywood doet denken. De kans bestaat dat de in 1982 overleden Romy Schneider daar voor iets tussenzit. ‘Onze’ Romy werd geboren in mei 1985. Overdag is ze projectvoorbereider, maar in haar vrije tijd ontpopt ze zich al 2 jaar als schilderes. Een straffe combinatie van talenten. Romy tekent gebouwen gedetailleerd uit, met gespecialiseerde software. Vroeger meestal in 2D, maar sinds ze bij Gijbels werkt (nu bijna 3 jaar) vooral in 3D. “Dat maakt het Voordenken veel makkelijker”, vertelt ze, “want je ziet beter en sneller waar er conflicten zijn, zodat je die vroeg met architect en klant kan bespreken.”
Je moet ook wel opletten dat je niet té gedetailleerd tekent. Dat zou niet kostenefficiënt zijn.
In een handomdraai heeft Romy het televisiescherm in de vergaderzaal omgetoverd tot haar persoonlijke computer. Ze toont hoe haar werkomgeving eruitziet: een virtuele wereld, bestaande uit gekleurde lijnen en vlakken, tot op de millimeter precies uitgetekend. Voor een leek is het onmogelijk te ontcijferen waar we ons in dit toekomstige gebouw bevinden. “Je moet ook wel opletten dat je niet té gedetailleerd tekent. De mannen op de werf weten van veel stukken uit ervaring hoe ze gemonteerd moeten worden. Dan heeft het geen zin om tijd te steken in het tekenen van details. Dat zou niet kostenefficiënt zijn. Wel doe ik er vaak een overzichtje bij, zodat de werkmannen zich een beeld kunnen vormen van het eindresultaat, dat helpt hen wel.” Je verplaatsen in iemand anders, ook dat is Voordenken.
Je begint gewoon ruim en duikt er dan dieper in, tot alles goed zit
Hoe kan iemand in die duizenden details het overzicht bewaren, als je je bijvoorbeeld binnen in de afwatering onder één vensterbank van een gigantisch industrieel gebouw bevindt? “Oh”, haalt Romy pretentieloos de schouders op, “je begint gewoon ruim en duikt er dan dieper in, tot alles goed zit.” Ja, zo klinkt het makkelijk. Naar de maan vliegen is ook maar gewoon op aarde vertrekken en blijven gaan tot je er bent. Bescheidenheid, heet dat. Bescheidenheid typeert wel meer mensen bij Gijbels. Allemaal lijken ze hun eigen job minder moeilijk te vinden dan die van een ander. Daar bestaat nog een ander woord voor: respect. Voor elkaars talent en kennis. Respect voor elkaar voel je bij Gijbels in alles, zelfs op persoonlijk vlak. Want Romy kreeg 2 jaar geleden slecht nieuws.
In plaats van een bedrijfswagen heb ik een taxi die me haalt en brengt
Retinitis pigmentosa. De oogziekte die Romy sinds haar geboorte meedraagt, laat haar sinds 2 jaar niet meer toe om met de auto te rijden. Romy vreesde voor haar job, want het openbaar vervoer van Hasselt naar Opglabbeek is niet zo evident. “Gijbels heeft toen voor mij een deal gesloten met een taxibedrijf. In plaats van een bedrijfswagen heb ik een taxi die me haalt en brengt. Ik weet zeker dat maar weinig werkgevers dat zouden doen.” “Stom, stom toeval.” Zo omschrijft Romy haar genetische aandoening. “Het is een recessieve DNA-fout”, legt ze uit, “dat wil zeggen dat je beide ouders drager moeten zijn, iets wat zelden voorkomt.” Zeker als je weet dat Romy’s ene grootvader van Italië komt (hij werd mijnwerker in Zwartberg) en haar andere opa een Duitser was (die nog Belgen geholpen heeft tijdens de oorlog). “Niks aan te doen”, besluit ze.
Mijn creativiteit ligt in het bedenken van inventieve oplossingen voor technische moeilijkheden, die passen bij het concept van de architect
Hoe Romy de wereld ziet? “Ik heb pigmentvlekken op m’n netvlies, waardoor ik rondom rond heel de tijd flikkerende lichtjes zie, zoals een sneeuwbeeld op tv. Ik kan moeilijk situaties in hun geheel overschouwen, waardoor ik al eens ergens tegenaan loop.” Collega’s weten dat je Romy best laat voorgaan. Voorrang van Romy, zeg maar. Ooit wilde ze architecte worden, maar het waren de technische, meetbare aspecten die haar het beste lagen en haar deden kantelen naar de ingenieurszijde. Haar creatieve kant leeft ze uit in haar schilderijen. “Mijn job is soms ook creatief, als ik een inventieve oplossing moet bedenken voor een technische moeilijkheid, die tegelijk toch zo dicht mogelijk bij het concept van de architect blijft.” Creativiteit en technisch vernuft in 1. Wie ooit zo’n onmogelijke trap van M.C. Escher in z’n gebouw wil (Romy’s favoriete kunstenaar), kan die waarschijnlijk best door haar laten tekenen.
Onze andere verhalen
Sandro Paglia
Werfleider Sandro Paglia: hoe de Voordenkers zelfs uw gps te slim af zijn.
